1 Kasım 2014 Cumartesi
Yalnız sanıyorlar beni; değilim
Yalnız sanıyorlar beni; değilim, kimsenin kalabalığı olmadım ve kimseyide kalabalık edemem bundan sonra dünyamda, bu da benim tercihim. Güvensiz sanıyorlar beni; değilim. Sadece kendi içimde kendime göre bir dengem var, ve bir daha kırılırsam toparlanamama endişesi taşıyor yüreğim. Bu yüzden şimdilik sadece kendime güveniyorum. Anlamakta zorlandığım bir dünyada, anlaşılmayı zaten beklemiyorum... Ben böyle iyiyim.
Artık öyle birisi olmuşum ki acıdan zevk alıyorum
Artık öyle birisi olmuşum ki acıdan zevk alıyorum. Yemek yemiyorum gün boyu. Sadece akşam yemeği. Ne kahvaltı var ne öğle yemeği. Ne de arada tıkındığım bir şeyler yok. Midem, karnım hep ağrıyor. İnce giyiniyorum, özellikle soğukken. Bir yerlere vuruyorum, elim acıyor. Bir şeyler batırıyorum yahut kanatıyorum bir yerimi. Hoşuma gidiyor acı. Çünkü duygusal acıya o kadar alışmış ki bünyem hissetmiyorum bile bazen fiziksel acıyı. "Hiçbir şey hissetmemektense acıyı yeğlerim."
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)